കാടിന്റെ കഥകൾ (Kaduvinte Kathakal)
1. കാടിന്റെ മനസ്സ് (Kaduvinte Manassu):
ഒരു കാടിന്റെ ആത്മാവ്, പച്ചപ്പിന്റെ മനസ്സ് എല്ലാം കണ്ടു പഠിച്ച ഒരു കഥ. കാടിന്റെ ജീവനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വ്യത്യസ്തമായ കാഴ്ചപ്പാട്.
> കാട് ഒരിക്കലും ശൂന്യമല്ലായിരുന്നു. രാത്രിയിലും പകലിലും ജീവൻ പുളകിച്ചു നിന്നു. മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ രാത്രിയിൽ കുസൃതിക്കാരായ കുട്ടികളെപ്പോലെ കളിച്ചു. പുഴ രാത്രിയിൽ പാട്ടു പാടി. മൃഗങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. കാടിന്റെ മനസ്സ് ആത്മാവ് തനിക്ക് സുരക്ഷിതമായിരിക്കുന്നത് കാണിക്കുന്നതിൽ സന്തോഷിച്ചു.
2. കാട്ടുപൂവിന്റെ കണ്ണീർ (Kattpoovinte Kannir):
ഒരു കാട്ടുപൂവിന്റെ ദുരന്തം, കാട് നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ സങ്കടം.
> കാടിന്റെ തണലിലായിരുന്നു കാട്ടുപൂവിന്റെ വാസം. മഴയിൽ കുളിച്ചും, പക്ഷികളുടെ ഗാനത്തിൽ സന്തോഷിച്ചും അവൻ ജീവിച്ചു. പക്ഷേ, ഒരു ദിവസം, വെട്ടിമാറ്റലുകളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു. അവൻ പേടിച്ചു. അവന്റെ കാട് നശിച്ചു. അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നൊഴുകിയ കണ്ണീർ പോലെയായിരുന്നു അവന്റെ സങ്കടം.
3. കാട്ടുകുരങ്ങന്റെ കുസൃതി (Kattkuraanganta Kusruthi):
കാട്ടുകുരങ്ങിന്റെ കുസൃതികൾ, കാടിന്റെ സൗന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു തമാശയുള്ള കഥ.
> കാട്ടുകുരങ്ങൻ ഒരു കുസൃതിക്കാരനായിരുന്നു. മരങ്ങളിൽ കയറി, മറ്റു മൃഗങ്ങളെ കളിയാക്കി. ഒരിക്കൽ, ഒരു പഴത്തിന്റെ കുരങ്ങൻ മുകളിൽ കയറി. അത് കണ്ട കാട്ടുകുരങ്ങൻ അത് കവർന്ന് താഴെയിറങ്ങി. അവൻ കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ, പഴത്തിന്റെ മണം മറ്റൊരു മൃഗത്തെ ആകർഷിച്ചു. കുരങ്ങൻ മറയുകയും ചെയ്തു. പഴം മുഴുവൻ കഴിച്ചശേഷം, കുരങ്ങൻ കാട്ടിൽ കളിക്കാൻ പോയി.
4. കാടും കുട്ടിയും (Kadu Kuttiyum):
ഒരു കുട്ടിയുടെ കാട് കണ്ടുള്ള അത്ഭുതം, കാടിന്റെ മാജിക്കിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു കഥ.
> കുട്ടി കാടിന്റെ അതിർത്തിയിലൂടെ നടന്നു. കാട്ടിലെ അതിശയകരമായ സൃഷ്ടികൾ കണ്ട് അവൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. മരങ്ങളുടെ ഭംഗി, പക്ഷികളുടെ പാട്ട്, അവൻ കണ്ടതെല്ലാം അത്ഭുതകരമായിരുന്നു. കാട് ഒരു മാന്ത്രിക ലോകമാണെന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു.
5. കാടിന്റെ ഭാഷ (Kaduvinte Bhasha):
കാടിന്റെ സ്വന്തം ഭാഷ, മനുഷ്യനും കാടും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു കഥ.
> കാട് ഒരു ഭാഷ സംസാരിച്ചു. വൃക്ഷങ്ങളുടെ ഇലകളുടെ കുസൃതി, പക്ഷികളുടെ ചിലമ്പൽ, പുഴയുടെ ഒഴുക്ക്, ഇവയെല്ലാം ഒരു ഭാഷയായിരുന്നു. മനുഷ്യൻ ആ ഭാഷ മനസ്സിലാക്കിയില്ല. കാടിന്റെ സംസാരം അവർക്ക് ശബ്ദമില്ലാത്തതായിരുന്നു.