Dula-Dulaan: Ang Wika, Ang Puso ng Bayan
Mga Tauhan:
* Aling Marta: Isang matanda, mahusay mag-Tagalog
* Miguel: Isang batang lalaki, mahilig sa Ingles
* Elena: Isang dalaga, nagtatrabaho sa isang call center
* Mang Pedro: Isang guro, nagsusulong ng paggamit ng Wikang Filipino
* Kuwentong Bayan: Isang imahe o tao na kumakatawan sa mga kuwentong bayan ng Pilipinas
Tanghalan: Isang maliit na bahay sa isang baryo. May isang puno ng mangga sa gilid ng bahay.
Eksenang 1:
[Aling Marta ay nakaupo sa hagdanan, naghahabi ng banig.]
Aling Marta: (Humuhum at nagkukuwento sa sarili) "Noong panahon ng mga ninuno natin, ang wika natin ang nagbuklod sa atin. Ang mga kwento ng mga bayani, ang mga alamat ng mga espiritu, lahat ay naibahagi sa pamamagitan ng ating sariling wika."
[Miguel ay dumating, tumatakbo at nagsasalita ng Ingles.]
Miguel: "Hi, Grandma! How are you? I'm going to play basketball with my friends!"
Aling Marta: (Nakakunot ang noo) "Ano ba iyan, Miguel? Bakit ka nag-iingles? Di ba't kaya mong magsalita ng Tagalog?"
Miguel: "It's cooler, Grandma! All my friends talk in English."
Aling Marta: (Nalulungkot) "Ang ganda ng ating wika, Miguel. Huwag mong kalimutan ang iyong mga ugat. Ang Tagalog ang wika ng ating bayan."
[Elena ay dumating, nagmamadali.]
Elena: "Ma, alis na po ako! May trabaho pa po ako sa call center."
Aling Marta: "Mag-iingat ka, Elena. At sana, huwag kang makalimot sa iyong wika. Mahalaga ang Tagalog sa pagkakakilanlan natin."
Elena: "Opo, Ma. Pero kailangan ko po ng Ingles sa trabaho ko. Mas marami pong mga kliyente ang nagsasalita ng Ingles."
Aling Marta: (Nag-aalala) "Pero bakit hindi natin ituro sa mga dayuhan ang ating wika? Mas magiging malapit tayo sa kanila kung kaya nating makipag-usap sa kanilang wika at sa ating wika."
[Mang Pedro ay dumating, dala-dala ang isang libro.]
Mang Pedro: "Magandang hapon po! Narito ako upang ibahagi ang aking kaalaman tungkol sa ating wika."
Aling Marta: "Mabuhay po, G. Pedro! Masaya po kaming makita kayo."
Mang Pedro: "Nais kong ipakita sa inyo ang kagandahan ng ating wika. Sa ating sariling wika, mas malinaw nating maipapahayag ang ating mga damdamin at mga kaisipan. Ang Tagalog ang nag-uugnay sa atin bilang mga Pilipino."
[Kuwentong Bayan ay lumilitaw, nakasuot ng damit na panitikan.]
Kuwentong Bayan: "Oo nga! Sa pamamagitan ng ating wika, naipapasa natin ang ating kasaysayan, ang ating kultura, at ang ating mga paniniwala. Ang Tagalog ang nagbibigay buhay sa ating mga kuwentong bayan, sa ating mga tula, at sa ating mga awit."
[Miguel, Elena, at Aling Marta ay nagsisimulang maunawaan ang kahalagahan ng Wikang Filipino.]
Eksenang 2:
[Lahat ng tauhan ay nakaupo sa ilalim ng puno ng mangga, nagkukuwentuhan.]
Miguel: "Nakaka-proud pala na maging Pilipino. Ang ganda ng ating wika. Kaya kong makipag-usap sa aking mga kaibigan gamit ang Tagalog."
Elena: "Tama ka, Miguel. Mas magiging mahusay na empleyado ako kung marunong din akong magsalita ng Ingles at Tagalog. Kaya kong makatulong sa mga kliyente na nagsasalita ng Ingles at Tagalog."
Aling Marta: "Masaya ako na naiintindihan niyo na ang ating wika ay kayamanan. Huwag nating kalimutan ang ating mga ugat. Ang Tagalog ang nagbibigay-buhay sa ating kaluluwa."
Mang Pedro: "Tandaan natin na ang wika ay hindi lamang isang paraan ng pakikipag-usap. Ang wika ay ating pagkakakilanlan. Ang wika ay ang puso ng ating bayan."
[Kuwentong Bayan ay naglalakad palayo.]
Kuwentong Bayan: "Ang ating wika ang nag-uugnay sa atin bilang mga Pilipino. Ipagmalaki natin ang ating wika, at ipanatili natin ito nang buhay magpakailanman."
[Ang dula-dulaan ay nagtatapos sa pag-awit ng lahat ng tauhan ng isang awiting Pilipino.]
Tandaan:
* Ang dula-dulaan ay isang halimbawa lamang. Maaari mong baguhin ang mga tauhan, ang mga eksena, at ang mga diyalogo ayon sa iyong gusto.
* Ang layunin ng dula-dulaan ay upang ipakita ang kahalagahan ng Wikang Filipino.
* Maaari mong gamitin ang dula-dulaan para sa mga klase sa paaralan, para sa mga pagdiriwang, o para sa mga kampanya na nagsusulong ng paggamit ng Wikang Filipino.
Sana makatulong ito!