Ang Liwanag sa Gitna ng Dilim
(Bilang isang estudyante, naglalakad ako pauwi mula sa paaralan. Madilim na ang kalye, at ilang tao lang ang nakikita ko.)
Sa gitna ng dilim ng gabi, nakikita natin ang mga ilaw ng mga tahanan. Nagsisilbing gabay ang mga ito sa ating paglalakad, nagbibigay ng pag-asa na may naghihintay sa atin.
(Tumingin ako sa langit at nakita ang mga bituin.)
Tulad ng mga bituin sa kalangitan, nagbibigay rin ng liwanag ang mga tao sa mundo. Kahit na nasa gitna tayo ng kahirapan, may mga taong handang tumulong, handang magbigay ng pag-asa, at handang mag-alalay sa atin.
(Naalala ko ang mga guro ko sa paaralan.)
Naalala ko ang aking mga guro, na nagsisilbing liwanag sa aking pag-aaral. Ang kanilang mga aral ay nagbigay sa akin ng kaalaman at inspirasyon upang magsikap at magtagumpay.
(Naisip ko ang aking mga magulang.)
At ang aking mga magulang, ang aking mga tunay na gabay sa buhay. Sila ang aking liwanag sa gitna ng dilim, ang aking lakas at inspirasyon sa lahat ng bagay.
(Ngumiti ako.)
Kahit na madilim ang mundo, tandaan natin na may mga liwanag pa rin na nagliliwanag sa ating paligid. Maging tayo rin ang liwanag sa iba, magbigay ng pag-asa at suporta sa mga taong nangangailangan.
(Nagpatuloy ako sa paglalakad, mas lalong nagliliwanag ang aking puso.)
Dahil sa gitna ng dilim, laging may liwanag na naghihintay. At ang liwanag na ito, ang liwanag ng pag-asa, ang liwanag ng pag-ibig, at ang liwanag ng kabutihan, ay hindi kailanman mamamatay.