Pang-ekonomiya:
* Pag-utang: Ang pagpapautang ng mga mayayamang bansa sa mga bansang mahirap sa mataas na interes ay nagiging dahilan para magkaroon ng utang ang mga huli. Ang utang na ito ay ginagamit ng mga mayayamang bansa upang magdikta ng mga patakaran sa ekonomiya ng mga bansang mahirap.
* Patakaran sa kalakalan: Ang mga patakaran sa kalakalan tulad ng mga taripa at quota ay naglilimita sa kakayahan ng mga bansang mahirap na mag-export ng kanilang mga produkto. Ito ay nagreresulta sa pagkawala ng kita at paglago ng ekonomiya.
* Pagmimina at pagkuha ng mga likas na yaman: Ang mga kumpanyang mula sa mga mayayamang bansa ay madalas na nakukuha ang mga likas na yaman ng mga bansang mahirap sa mababang presyo. Ito ay nagreresulta sa pagkawala ng kita at paglago ng ekonomiya para sa mga bansang mahirap.
* Pag-invest: Ang mga malalaking kumpanya mula sa mga mayayamang bansa ay madalas na nag-i-invest sa mga bansang mahirap. Gayunpaman, ang mga investments na ito ay madalas na nagkakaroon ng negatibong epekto sa kapaligiran at sa mga mamamayan.
* Globalisasyon: Ang globalisasyon ay nagresulta sa pagtaas ng kompetisyon sa pagitan ng mga bansa. Ito ay nagpapahina sa posisyon ng mga bansang mahirap at nagbibigay ng higit na kapangyarihan sa mga mayayamang bansa.
Pampulitika:
* Pag-impluwensya sa mga gobyerno: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na gumagamit ng mga paraan upang maimpluwensyahan ang mga gobyerno ng mga bansang mahirap. Ito ay maaaring sa pamamagitan ng pagbibigay ng tulong pinansiyal o sa pamamagitan ng paggamit ng diplomatikong presyon.
* Pag-propaganda: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na gumagamit ng propaganda upang maipakita ang kanilang sariling mga interes at upang maimpluwensyahan ang opinyon publiko sa mga bansang mahirap.
* Pag-kontrol sa militar: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na nagbibigay ng sandata at iba pang militar na tulong sa mga bansang mahirap. Ginagawa nila ito upang mapanatili ang kanilang impluwensya at upang maiwasan ang mga bansang mahirap na mag-rebelde laban sa kanila.
* Pag-install ng mga diktador: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na nag-i-install ng mga diktador sa mga bansang mahirap upang mapanatili ang kanilang mga interes.
Kultural:
* Pagpapalaganap ng kultura: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na nagpapalaganap ng kanilang kultura sa mga bansang mahirap. Ito ay maaaring sa pamamagitan ng mga pelikula, musika, at telebisyon. Ginagawa nila ito upang maipakita ang kanilang sariling mga interes at upang maimpluwensyahan ang opinyon publiko sa mga bansang mahirap.
* Pagwawalang-bahala sa mga lokal na kultura: Ang mga mayayamang bansa ay madalas na nagwawalang-bahala sa mga lokal na kultura ng mga bansang mahirap. Ito ay nagreresulta sa pagkawala ng mga tradisyon at identidad.
Mahalagang tandaan na ang neokolonyalismo ay isang kumplikadong isyu. Walang iisang dahilan kung bakit nagpapatuloy ang neokolonyalismo. Ang iba't ibang mga pamamaraan na ginamit ay nagtutulungan upang mapanatili ang dominasyon ng mga mayayamang bansa sa mga bansang mahirap.