1. Kolonialismo: Ang patakaran ng Pransya sa Indochina ay nagdulot ng paghihirap at kawalan ng katarungan sa mga tao. Ito ay nagbunga ng pagnanais ng kalayaan at pagkakaisa sa mga mamamayan ng Indochina.
2. Impluwensya ng Kanluran: Ang pakikipag-ugnayan sa mga kanluraning bansa ay nagpakilala sa mga mamamayan ng Indochina sa mga ideya ng kalayaan, demokrasya, at nasyonalismo. Ito ay nagbigay ng inspirasyon sa kanila upang magsikap para sa kanilang sariling kalayaan.
3. Relihiyosong Liderato: Ang mga relihiyosong lider tulad ni Thich Quang Duc at Ho Chi Minh ay nagsilbing mga inspirasyon at gabay sa pakikibaka para sa kalayaan.
4. Pang-ekonomiyang Pagsasamantala: Ang Pransya ay nagsamantala sa mga likas na yaman ng Indochina at ginawang "pang-ekonomiyang kolonya". Ito ay nagdulot ng kahirapan at paghihirap sa mga mamamayan, na lalong nag-udyok sa pagnanais ng kalayaan.
5. Pagkakaisa ng mga Etnisidad: Bagaman may iba't ibang pangkat etniko sa Indochina, ang pagsasamantala ng Pransya ay nakatulong sa pag-unlad ng pakiramdam ng pagkakaisa sa pagitan ng mga pangkat. Ang pagnanais na labanan ang karaniwang kaaway ay nagdala ng pagkakaisa sa mga mamamayan.
6. Digmaang Pandaigdig II: Ang Digmaang Pandaigdig II ay nagbigay ng pagkakataon sa mga mamamayan ng Indochina na mag-organisa at magsagawa ng mga pag-aalsa laban sa Pransya. Ang karanasan ng pakikipaglaban sa digmaan ay lalong nagpalakas sa kanilang nasyonalismo.
Ang kombinasyon ng mga salik na ito ay nagresulta sa pag-unlad ng nasyonalismo sa Indochina, na humantong sa mga kilusang panlipunan at pulitikal na naglalayong makamit ang kalayaan.