Kasaysayan ng Fort Bonifacio
Ang Fort Bonifacio, na dating kilala bilang Camp Murphy, ay isang mahalagang lugar sa kasaysayan ng Pilipinas. Narito ang isang maikling pagtingin sa kasaysayan nito:
1935: Nagsimula ang pagtatayo ng Camp Murphy bilang isang kampo militar ng Hukbong Sandatahan ng Estados Unidos. Pinangalanan ito kay General Robert Murphy, isang opisyal ng US Army na nagsilbi sa Pilipinas.
1941: Naging sentro ng operasyon ang Camp Murphy sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, bilang sentro ng pagtatanggol ng mga Amerikanong puwersa.
1942: Sinakop ng Hapon ang Pilipinas at nakuha ang Camp Murphy. Ginawang bilangguan ng mga Hapon ang kampo.
1945: Pinalaya ng mga Amerikanong puwersa ang kampo at muling ginamit bilang sentro ng kanilang operasyon.
1947: Inilipat ang kontrol ng kampo sa Pilipinas, at muling pinangalanan bilang Camp Aguinaldo, bilang parangal kay Heneral Emilio Aguinaldo, ang unang pangulo ng Pilipinas.
1960s: Pinalitan ang pangalan ng kampo sa Fort Bonifacio, bilang pagkilala kay Andres Bonifacio, ang pinuno ng Katipunan.
1970s - 1980s: Naging sentro ng operasyon ang Fort Bonifacio ng mga puwersang militar ng Pilipinas sa panahon ng rehimen ni Ferdinand Marcos.
1986: Naging mahalagang lokasyon ang Fort Bonifacio sa People Power Revolution na nagtanggal kay Marcos sa kapangyarihan.
1990s - Present: Patuloy na nagsisilbi ang Fort Bonifacio bilang sentro ng operasyon ng Hukbong Sandatahan ng Pilipinas, at naglalaman din ng mga tanggapan ng gobyerno at iba pang mahahalagang institusyon.
Sa kabuuan, ang Fort Bonifacio ay nagkaroon ng mahalagang papel sa kasaysayan ng Pilipinas mula noong pagtatayo nito noong 1935. Ito ay isang simbolo ng pagtatanggol, kalayaan, at pagbabago ng bansa.